Fizjoterapia jest integralną częścią obszaru nauk medycznych. Jest to nauka o metodach leczenia środkami naturalnymi, opartymi na różnych formach energii fizycznej, występującej w środowisku człowieka, takich jak ruch, bodźce termiczne, kinetyczne, mechaniczne, elektryczne, świetlne oraz chemiczne. Według definicji Światowej Konfederacji Fizjoterapii (World Confederation for Physical Therapy – WCPT) „Fizjoterapia” oznacza świadczenie usług wobec jednostek lub populacji osób, mających na celu rozwijanie, utrzymywanie i przywracanie im maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych. Usługi te mogą być świadczone tylko przez fizjoterapeutę, lub pod jego kierunkiem i nadzorem. WCPT jasno określa, że w ramach swoich usług fizjoterapeuta posiada kompetencje do badania, oceniania, ewaluacji, diagnozy funkcjonalnej, prognozy, programowania postępowania, a także przeprowadzenia powtórnej oceny pacjenta na potrzeby prowadzonego procesu terapeutycznego.
Fizjoterapeuci leczą dysfunkcje układu nerwowo mięśniowego, mięśniowo-szkieletowego, sercowo-naczyniowego i oddechowego.
Najczęstszymi pacjentami są osoby, które:
- 1przebyły uraz czaszkowo-mózgowy lub wielonarządowy,
- 2złamały kość lub uszkodziły staw,
- 3mają stwierdzoną osteoporozę lub zmiany zwyrodnieniowe stawów,
- 3chorują na schorzenia przewlekłe typu SM, SLA, Mpd, astma,
- 3odczuwają ból kręgosłupa(najczęściej w odcinku lędźwiowym lub szyjnym) lub stawów obwodowych,
- 3przeszły udar mózgu,
- 3doświadczyły urazu rdzenia kręgowego.
Działalność fizjoterapeuty jest wielopłaszczyznowa, ponieważ obejmuje: fizjoterapię neurologiczną, ortopedyczną, korekcję wad postawy, specyficzną analizę i terapię dolegliwości bólowych narządu ruchu, kręgosłupa i stawów obwodowych, uzupełnianą oddziaływaniem fizykoterapeutycznym, balneoterapią.
Współcześnie fizjoterapeuci coraz częściej ukierunkowują się w swojej pracy na terapię określonego rodzaju zaburzeń. Nowoczesne oddziaływanie fizjoterapeutyczne oparte jest na dokładnym badaniu przed przystąpieniem do procedury terapeutycznej, a następnie monitorowaniu przebiegu usprawniania i jego ciągłym dostosowywaniu do aktualnego stanu i możliwości pacjenta.